හීන මන්දාකිණිය..........

නොහැගේ ද නොදැනේද ඔබට 
තවත් රිදුම් බැරිය මට උහුලන්න..................

වෙනදා මෙන් දොඩමළු වෙන්නට නොහැක මට
පාළුවවිත් දවාලන ‍හදයි සිතුවිලි අළු ලෙසට
කෙලෙස සන්සුන් කර ගමිද හද අවැසිසේ මෙමට
බලා හිදිමි අරමුණක් නැති කාලකණ්නියක් ලෙසට

ගෙවෙන මොහෙතක් දැනේ කල්පයක් ලෙසට
කදුළු සීතලව දියකරනු මතක හිමකදු ලෙසට
නැත තැනක් සැගව පලා යන්නට මෙමට
දොස් නගමි මම ලොවට මෙන්ම මගේ හදවතට

මුලාවක ගිය පසුව තේරුමක් දැන කුමට
නිදිවරන දෙනයනට අස්වැසිල්ලක් වන්නට
නොහැකි නම් ලතවන්නේ මෙතරම් කුමට
යන්න සිතිජෙන් එහා පෙනෙනා ඉමට

පිළිසරණ නැති මගෙ මැරුණු හදවතට
දැනෙන වේදනාවන් බැරිය පවසන්ට  

නොදැනේද නොහැගේද ඔබට
තවත් රිදුම් බැරිය මට උහුලන්ට

කුරිරු වී ගිනියම්ව ගිය මගෙ පෙම් විලට
හංසයින් නොපැමිනෙයි යලි විද හිදින්ට
පරාජිත මූසල රැයට සාප කර සැමවිට
හැර යමි මා සදාතනිකව සියළු දෑ මිහිපිට